Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009


2. CHRIS McGREGOR’S BROTHERHOOD OF BREATH – S/T – RCA Neon NE 2 – 1971
Μόνο και μόνο η αναφορά των ονομάτων των μουσικών αρκεί για να μπουν τα πράγματα σε τάξη. Chris McGregor πιάνο, ξυλόφωνο, Malcolm Griffiths, Nick Evans τρομπόνι, Mongezi Feza τρομπετίτσα, μπανσούρι, Mark Charig κορνέτα, Harry Beckett τρομπέτα, Dudu Pukwana άλτο, Ronnie Beer τενόρο, Alan Skidmore τενόρο, σοπράνο, Harry Miller μπάσο, Louis Moholo ντραμς, Mike Osborne άλτο, κλαρινέτο, John Surman βαρύτονο, σοπράνο, Joe Boyd παραγωγή. Με άλλα λόγια η ορχήστρα του νοτιο-αφρικανού πιανίστα Chris McGregor, η Brotherhood of Breath, σ’ ένα άλμπουμ θρυλικό... από εκείνα που θα μελετώνται πάντα και μονίμως. Έχοντας δίπλα του τους συμπατριώτες του Νοτιοαφρικανούς (Feza, Pukwana, Miller, Moholo) και βεβαίως μερικούς από τους πιο γνωστούς σολίστες της βρετανικής σκηνής, ο McGregor (1936-1990) συντάσσει το απόλυτο παγανιστικό afro-jazz LP της περιόδου, στηριγμένος στις δύο βαρβάτες συνθέσεις του Pukwana στην πρώτη πλευρά (“Mra”, “The bride”) και βεβαίως στις τρεις δικές του στη δεύτερη. Η θαυμάσια “Andromeda” δεν εκπλήσσει με τα παραδοσιακά νοτιο-αφρικανικά στοιχεία της, καθώς τέτοια ακούσματα ήταν ήδη γνωστά στο Νησί, αλλά το 21λεπτο “Night poem” εντυπωσιάζει και τώρα με τον υπαινικτικό, «ελεύθερο» για να μην πούμε «απελεύθερο» χαρακτήρα του (τα κρουστά των McGregor και Moholo «κρατάνε» όλο το track). Και κάτι ακόμη. Οι Αμερικανοί θεώρησαν προκλητικό το αυθεντικό βρετανικό εξώφυλλο με τα τα γυμνόστηθα ειδώλια, γυρίζοντας, για τη δική τους έκδοση, το «μέσα», «έξω».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου