Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ…

Γενέθλια του... Κινήματος (ημέρα Παρασκευή 3 του Σεπτέμβρη), κι είπα να ξεφυλλίσω μερικούς παμπάλαιους Αγωνιστές, που είχα μαζέψει από τα σκουπίδια, έξω από τα γραφεία του Πα.Σο.Κ. στην Πάτρα, στα μέσα της δεκαετίας του '80. Το... Κίνημα μετακόμιζε, πάντα επί της οδού Γεροκωστοπούλου, βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να ξεφορτωθεί την ιστορία του...
Από τη δεύτερη, λοιπόν, σελίδα του Αγωνιστή, τη δεκαπενθήμερη έκδοση της Νεολαίας του Πα.Σο.Κ. και από το τεύχος 19, που κυκλοφορούσε στο διάστημα 1-15/9/1975, με εξώφυλλο «ένας χρόνος αγώνα», διαβάζω το editorial, όπως θα το λέγαμε σήμερα, που δεν ήταν άλλο από ένα απόσπασμα από την περιβόητη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974. Θα μπορούσα να βάλω όλο το κείμενο σε «έμφαση» (να το «bold-άρω» δηλαδή), αλλά είπα απλώς να γελάσουμε, κι όχι να πεθάνουμε από τα γέλια...«Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ’ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής. Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικανικές βάσεις είναι οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι’ αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας. Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης , ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα. Για να παύσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες. Για να καταργηθούν τα προνόμια των ολίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευθούν η μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων».
Γελάμε; Γελάμε. Αν και κάποιοι θα έπρεπε να κλαίνε, αλλά που τέτοια τύχη...

3 σχόλια:

  1. Απο τη σκοπιά του σοσιαλισμού το Πασόκ μας άφηνε απο τότε αδιαφορους(όπως έλεγε κι ο μέγας Ελεφάντης)!
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΜΕ !!! Εκατσα και ειδα την διακαναλιακή. Πέραν από το χουντικό - φασιστικό του όλου πράγματος να αποκλειστουν οι αλλοι αργηγοί απ΄ το να πουν την άποψη τους για τις επικείμενες εκλογές, που σαφώς είναι πολιτικές και ουχί αυτοδιοικητικές, απόψε και οι πιο φανατικοί του ΓΑΠ κατάλαβαν ότι ο άνθρωπος -με μικρό άλφα- είναι πολύ μικρός για να κυβερνά την χώρα, γυμνός από επιχειρήματα, και τελικά επικίνδυνος. Αν γινόταν μια απεργία αλά Γαλλία, θα είχε φύγει με αεροπλάνο, σαν τον ΕΘΝΑΡΧΗ - ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ. Απόψε οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να τραβούν τα μαλλιά τους. Κυριολεκτικά τους χαντάκωσε. Ααα, και κάτι ακόμη: αν αύριο τα σπρεντ πάρουν την ανιούσα, μην ξεχάσει να κατηγορήσει όλους εμάς, όπως καλή ώρα ο ΧΟΝΔΡΟΣ όταν μας κατηγόρησε ότι τα φάγαμε μαζί. ΑΝΔΡΕΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την είδα κι εγώ Ανδρέα. Όσο άντεξα δηλαδή, καθότι το όλο σκηνικό ήταν απαράδεκτο. Προτίμησα δηλαδή να γράψω για τον Barrett, ακούγοντας συγχρόνως ένα δίσκο του Zeki Muren. (Τον βρήκα το απόγευμα στα σκουπίδια – όντως – καθώς πήγαινα ν’ ακούσω, κάπου, τον Αλαβάνο).
    Το θέμα είναι απλό. Ο Γιωργάκης υποχρεώνεται (ας είμαι ευγενικός) να πάρει κεφάλια. Τα νούμερα δεν βγαίνουνε, η τρόικα έχει βάλει χοντρό δάκτυλο, κι ο δικός μας ποιος ξέρει τι έχει υποσχεθεί. Κολλάει βέβαια, γιατί ξέρει ότι μέχρι εδώ ήταν. Ο κόσμος είναι στο κόκκινο… Λέει λοιπόν πως ή ψηφίζετε τους υποψηφίους μου (άρα με στηρίζετε) και… τα κάνω όλα λίμπα ή όχι και πάω σ’ εκλογές. Γιατί, Ανδρέα, δεν έχει κανέναν άλλο λόγο να επισείει το θέμα «εκλογές». Θέλει «νωπή» εντολή, προκειμένου να προχωρήσει σε νέα σκληρότερα μέτρα. Και, φιλοδοξεί, να την πάρει (την εντολή) είτε μέσω των δημοτικών, είτε των βουλευτικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή